Recensies
* Leeuwarder Courant, maandag 24 april 2023
Heines verliefde dichter tweetalig op muziek
Rixt van der Kooij is voor haar versie van het zestien liederen omvattende Dichterliebe op teksten van Heinrich Heine niet over een nacht ijs gegaan. Ze heeft de Friese vertaling van Fedde Schurer gehanteerd en Schumanns liedkeuze enigszins gewijzigd. (..) Bij Schumann is het een jongen die, als zijn geliefde met een ander trouwt, met zichzelf in het reine moet komen; in Dichtersleafde is sprake van een jongen wiens geliefde aan een ander wordt uitgehuwelijkt. Een andere insteek dus. Deels, naar bleek ‘gefundenes fressen’ voor de in liedkringen bekende bariton Daniël Hermán Mostert en pianiste Van der Kooij, die haar versie met zijn stem in het achterhoofd creëerde.
Mostert beschikt over een mild geluid. Met het grootste gemak tovert hij hiermee gevoelige, tere passages tevoorschijn. En brengt hij nuances aan. (..) Pure poëzie bereikt hij in bijvoorbeeld Hör ich das Liedchen klingen (Hoorde ik het liedje klinken). Van der Kooij levert precisiewerk, waarin warmte en soms ook kilheid te ontdekken zijn.
En dan de Friese versie. Van der Kooij brengt hier meer kleur aan in haar spel. Ze ademt als het ware mee met de compositie en is lyrischer, net als Mostert. Wat bij bij Schumann in twee dimensies is blijven hangen, krijgt hier de derde. Vooral door de interpretatie en door Van der Kooijs fantastisch met muziek ingekleurde Friestalige poëzie.
RUDOLF NAMMENSMA
* Leeuwarder Courant, maandag 7 maart 2022
Friese ‘Winterreis’ overtuigd steeds meer
Heeft een Friese vertaling meerwaarde? Niet als men de verwantschap tussen tekst en muziek koestert. En daar staan de Schubert-liederen om bekend. Maar zo’n vertaling heeft toch ook wel wat. Het gezongen Fries klinkt namelijk zachter, wellicht poëtischer, zangeriger dan het Duitse origineel. Maar in alle gevallen staat of valt een interpretatie van deze cyclus met de inleving en detaillering in zowel de pianopartij als de gezongen teksten.(..) Van der Kooij schakelde in stemmingen en wist prachtige momenten vol subtiliteiten in te bouwen.
RUDOLF NAMMENSMA
* Leeuwarder Courant, maandag 20 september 2021
Vocaal drieluik met de spin Sebastiaan
Rixt van der Kooij had haar oog laten vallen op Peter en de wolf van Sergei Prokofiev, een bekend werk voor verteller en orkest, in dit geval voor verteller en pianobegeleiding. Een hachelijke keuze: elke dier en ieder personage wordt in de oorspronkelijke versie uitgebeeld door steeds een ander instrument. Nu dus niet. Hoe pakte dat uit? Met Van der Kooij achter de toetsen werd er geen instrument gemist. In de vlotte, snelle noten op de piano herkende men bijvoorbeeld onmiddellijk de fluit die Prokofiev oorspronkelijk voor het kwetterende vogeltje in petto had.
Minder bekend is Het witte hert van Carl Reinecke (…) Het gaat hier om een kort melodrama, waarin de muziek en verteller beide tegelijkertijd aan het woord zijn. Dit vraagt om een naadloze timing. Van der Kooij en Vinke begrepen dat.
En dan was er Sebastiaan, Annie M. G. Schmidts onfortuinlijke spin, op sfeervolle muziek van Van der Kooij.
RUDOLF NAMMENSMA
* Leeuwarder Courant, dinsdag 22 september 2020
Drama en poëzie in liedrecital
Rixt van der Kooij weet de bijzondere verhalen in de liedkunst altijd weer te vinden. Deze keer waren de twee werken op de speellijst van Praagse origine. Van de Joodse componist Viktor Ullmann (1898-1944) stond ‘Die Weise von Liebe und Tod des Cornets Chrisoph Rilke für Sprecher und Klavier’ (1944) op de speellijst.
De galloperende paarden en daverende klappen van het krijgsgeweld werden door pianiste Rixt van der Kooij vurig en virtuoos verklankt, maar de subtiele weergave van de mijmerende overpeinzingen van de jonge vaandeldrager maakte net zoveel indruk.
Bas-bariton Sven Weyens, gezeten aan een kleine tafel met microfoon, las het aangrijpende verhaal (een tekst van Rainer Maria Rilke) voor over de jonge vaandeldrager met de grote idealen, die nooit meer thuis zou komen. Hij is een ras-verteller. In het monodrama van Tsjechovs ‘Labutí Písen‘ (Schwanengesang) konden we puur van zijn prachtige zangstem genieten.
JEANINE KRAMER
* Friesch Dagblad, maandag 4 februari 2019
‘Faust’ als mini-opera door Vocaal drieluik
Het liedrepertoire lijkt onuitputtelijk. Het Vocaal Drieluik bestaat inmiddels vele jaren en nog steeds is het einde nog niet in zicht. Het geheim is verbanden en dwarsverbanden leggen. Nieuwe thema’s aansnijden binnen de liedkunst en je kunt jaren vooruit met interessante liedrecitals die steeds onconventioneel en nieuw van inhoud zijn.
Wat het drietal – Bepke Keersmaekers (sopraan), Berend Eijkhout (bas-bariton) en Rixt van der Kooij (piano) – van dit drieluik maakte was een soort miniopera. Er werd gereciteerd, geacteerd en in koor gezongen. We kijken uit naar de volgende delen.
S. VAN EK
* Leeuwarder Courant, woensdag 21 maart 2018
Serenade onder het orgel
Leise flehen meine Lieder in de liederencyclus die Rixt van der Kooij regelmatig ten gehore brengt in goed gezelschap van jonge, pas afgestudeerde zangers van het Haagse Conservatorium. Als docente direct betrokken bij deze kweekvijver stelde ze met dit zangtalent weer een interessant programma samen.
De ervaren pianiste Rixt van der Kooij stuurde met haar prachtige begeleidingen op de mooie Yamaha vleugel de zangers de goed kant op.
Het warme timbre van de tenor Maarten Stevens vulde de heldere akoestiek met gemak en met zijn mimiek en handgebaren zette hij Schubert’s klankpoëzie in vuur en vlam.
In de meer dramatische liederen kwamen het theatrale talent en haar expressieve stem Ginette van de Puylaert goed van pas.
JEANINE KRAMER
* Leeuwarder Courant, maandag 20 maart 2017
Rijke sfeerbeelden
Der Elfenkönig, Der Zwerg, Elfenlied – een fraaie bloemlezing met balladen uit de achttiende eeuw stelde pianiste Rixt van der Kooij samen. En in het zondagmiddagconcert zochten twee jonge, talentvolle zangers naar uitersten in expressie en dynamiek om met deze gezongen verhalen het publiek te boeien.
De rijke natuur- en sfeerbeelden – jachthoorns, paardenvoetjes in de maneschijn, ruisend water, onweer en wapengekletter werden door de ervaren pianiste Van der Kooij gedetailleerd en met passie neergezet. (…).Haar begeleidingsstijl is net zo verhalend als de zang.
JEANINE KRAMER
* Friesch Dagblad, maandag 27 januari 2014
Erg veel donkere klanken bij concert rond Fauré
We hoorden over het algemeen vrij donker getoonzette liederen. Maar ja, wat wil je ook met al dat liefdesverdriet, bloemen die verwelken, niet uitgekomen dromen etcetera als onderwerp. (..)
Dan de uitvoering. Bariton Daniël Hermán Mostert beschikt over een aangenaam helder stemgeluid. Goed articulerend en zeer inlevend bracht hij de liederen ten gehore. Hij voelt zich hoorbaar thuis in dit repertoire. (..)
Tenslotte Rixt van der Kooij, fantastisch wat een pianist. Alert reagerend en een eenheid met de solisten.
FEIKE VAN TUINEN
* Leeuwarder Courant, maandag 29 april 2013
Grandioos liedrecital met Rixt van der Kooij
Liederen van Henri Duparc vormen een hoofdstuk apart. Zo hebben ze stuk voor stuk een eigen sfeer. En lopen ze over van emoties. Geen gemakkelijke klus juist deze liederen te vertolken. (..)
Het lukte de alt Carina Vinke en bariton Daniël Hermán Mostert veel momenten te creëren waarop het publiek de adem inhield. Grandioos hoeveel dit tweetal voor het voetlicht wist te brengen. (..) Men beleefde de hogeschool van de liedkunst met zangers die een antenne hebben voor dit specialistische repertoire. En die bovendien over technisch geweldige stemmen beschikken, weldadig, plooibaar en kleurbaar.
De Erard-vleugel die begeleidster Rixt van der Kooij had ingezet, eentje uit de eerste helft van de negentiende eeuw met een sprankelend laag en soms druppelende tonen, droeg bij aan het evenwicht in het klankbeeld.
RUDOLF NAMMENSMA
* Leeuwarder Courant, maandag 12 maart 2012
Inlevende vertolkingen van liederen van Gounod
De bariton Daniël Hermán Mostert was bij elk lied praktisch woordelijk te volgen en zette de betekenis ervan kracht bij met zijn welsprekende mimiek. Helemaal uit het hoofd en met een fantastisch gevoel voor tekst, inhoud en dynamiek zong hij onder andere ‘Prends garde’ en ‘Ma belle amie et morte’. In dit laatstgenoemde lied kon hij zijn enorme volume volledig etaleren. (..)
Wendy Roobol was technisch op haar best in ‘Boléro’. In dit lied van Gounods vaste librettist Jules Barbier nam zij met gemak alle chromatische toonschreden. (..) En gezamenlijk maakten de solisten vooral van ‘Le temps des roses’ een juweel van een duet.
De begeleiding op een heuse Pleyel-vleugel uit Gounods tijd werkte aanstekelijk. Van der Kooij liet zich door het instrument voortdurend inspireren en leverde betrouwbaar en foutloos spel af, hetzij poëtisch hetzij orkestraal.
RENNIE VEENSTRA
* Leeuwarder Courant, maandag 31 januari 2011
Sterke start van Noordelijk drieluik
- Scandinavische romantiek. Dat heeft Rixt van der Kooij, pianiste en organisator van (zoals de ervaring leert) hoogwaardige liedconcerten, dit seizoen te bieden. Middagjes Carl Nielsen en Jean Sibelius. En zoals gisteren een concert helemaal in het teken van Edvard Grieg. (..)
Drie concerten per seizoen brengt ze en inmiddels is jaargang nummer tien ingegaan. (…)
Rixt van der Kooij zelf, actief op een Blüthner uit 1898, accentueerde de donkere tonen in het lied ‘Von Dag’ (Slechte dag), kabbelde toen het over een beek ging, kortom ze wist met inzicht veel nuances aan te brengen waardoor menig lied een extra dimensie kreeg.
RUDOLF NAMMENSMA
* Leeuwarder Courant, maandag 25 april 2010
Ingehouden adem bij Van der Kooij
Het spel van Van der Kooij in de pianobewerkingen van Liszt van verschillende liederen van Schubert, Mendelssohn en Schumann was wonderschoon. De delicate spanningsopbouw en dito articulatie, alles voorzien van een ongelooflijk helder touché op de fraaie Pleyel uit 1844, was bijna adembenemend. (..)
De alt Carina Vinke was een fraaie aanvulling op de serene pianiste. Uitbundig, vol overgave in de tekst en de muziek, bracht zij de Romantiek tot leven.
INGRID METZ
* Friesch Dagblad, maandag 16 maart 2009
Prachtige liederen van een onbekende componiste
Josephine Lang is zeker niet een bekende componiste van de vroeg-romantiek. Rixt van der Kooij ontdekte echter dat zij prachtige liederen heeft geschreven waarvan haar tijdgenoten Felix Mendelssohn-Bartholdy en Robert Schumann onder de indruk waren. (…)
Over de opbouw van het programma was goed nagedacht. Het concert begon met vrolijke en luchtige liederen, met virtuoze begeleidingen, maar naarmate het programma vorderde werden de liederen dramatischer. (…)
Opvallend was het uitstekende samenspel tussen beide zangers en pianiste.
* Friesch Dagblad, maandag 21 april 2008
Liederen Beethoven imponerend gebracht
(…) Rixt van der Kooij was een uitstekend begeleidster die, spelend op een forte-piano, een vleugel uit Beethovens tijd, zich naadloos aansloot bij de zangers waardoor een perfecte eenheid ontstond.
GERBEN BERGSTRA
* Leeuwarder Courant, maandag 26 april 2004
Zomer en Van der Kooij een innig Schumann-koppel
Wie er zelf bij was zal het er vast nog vaak over hebben: de finale van het vocale Schumanndrieluik met toetseniste Rixt van der Kooij. (..)
Volgend seizoen komt Van der Kooij terug met driemaal Brahms. Hopelijk dat haar reeks naar een podium met een verder reikende uitstraling dan Romein wordt getild, want de kwaliteit van het geheel, inclusief de vocalistenkeuze, vraagt daar gewoon om.
RUDOLF NAMMENSMA
* Leeuwarder Courant, maandag 13 januari 2003
Van der Kooij zorgt voor rijk liedaanbod
Pianiste Rixt van der Kooij is niet alleen initiatiefneemster tot de vocale drieluiken die sinds vorig jaar in Leeuwarden, als enige plaats in ons land, te beluisteren zijn, ze regelt ook nog eens alles zelf. Van solisten, afgestudeerde zangers, tot affiches en uitnodigingen toe.
Haar klus betekent voor de Friese hoofdstad een enorme verrijking van het schaarse liedaanbod en een kans om kennis te maken met nieuwe namen.
RUDOLF NAMMENSMA
* Leeuwarder Courant, maandag 10 maart 2003
Pieter Hendriks gepassioneerd Wolf-vertolker
Gistermiddag twintig liederen op teksten van Joseph Freiherr von Eichendorff, dichtsels vol minnepijn en melancholie, maar ook strijdbaar (soldatenliederen) en Spartaans.
Een bont palet dat de bariton Pieter Hendriks ‘op de stem’ was geschreven. (…) De dynamische reikwijdte van zijn gloedvolle stem, de moeiteloze, gepassioneerde expressie, maar ook charmant, ontwapenend en intiem, waar de partituur dat vraagt.
Alles alert en met esprit begeleid door Rixt van der Kooij.
OENE W. NIJDAM
* Leeuwarder Courant, maandag 28 januari 2002
Een kwalitatief sterke ‘Winterreise’ Schubert’
Een lange rij voor de kassa van Theater Romein en een kopieerapparaat dat tijdens de eerste helft van Schuberts ’Winterreise’ werd ingezet om het tekort aan programmaboekjes aan te vullen. (..)
Rixt van der Kooij bleek zich danig te hebben verdiept in de typisch negentiende-eeuwse symboliek die vaak haar oorsprong vind in de natuur. Met pianistisch raffinement en gevoel voor de juiste klankverhouding nam zij de tragische hoofdpersoon in deze muzikale ‘reis door het gevoelsleven’ bij de hand. (..)
Arjen Veenhuizen met zijn voorbeeldige tekstuitbeelding kon men zich amper beter wensen. Een liedzanger van het zuiverste water, deze bariton uit Drachten.