Concerten 2025

Vocaal drieluik – Wandern

Zondag 26 januari 2025 – Lieder eines fahrenden Gesellen

In dit recital is de rode draad het niet los kunnen komen van gedachten, dromen en herinneringen en speelt het geluid van kerkklokken een belangrijke rol. Er wordt gezongen in het Duits, Frans en Fries. De muziekstijl gaat van de Duitse- naar de Franse Romantiek en komt via het impressionisme uit in speciaal voor dit concert gemaakte eigentijdse Friestalige liederen in neo-impressionistische stijl.

In de liederen van Johannes Brahms is de hoofdpersoon gelukkig met zijn geliefde. De gedachten zijn zo mooi als het geluid van kerkklokken. Aansluitend klinkt het pianosolostuk Abendglocken van Franz Liszt wat onbestendig begint, duidelijk in mineur eindigt en daarmee de gelukkige tijd afbakent.

In de beroemde cyclus Lieder eines fahrenden Gesellen van Gustav Mahler dwaalt een jongeman rond nadat zijn lief met een ander is getrouwd. Onbeantwoorde liefde is de drijfveer voor het ronddolen. Het zou zijn voortgekomen uit Mahler’s eigen ervaring. Hij schreef dan ook zelf de teksten.

Het programma na de pauze staat in het teken van herinnering, voorbije tijd en het land van dromen. In de drie liederen van Gabriël Fauré droomt de hoofdpersoon en gaat het van geluk naar ongeluk; van verliefdheid en verleiding naar het alleen nog zien van de overleden geliefde in de droom.

Het pianosolo stuk Rêverie van Claude Debussy voor pianosolo is een dagdroom. In de Deux Romances eveneens van Claude Debussy spelen herinnering aan voorbije liefde op bij het geluid van de klokken.

In de cyclus Tiid van Rixt van der Kooij staat de toren van de kerk symbool voor de tijd die voorbij gaat. Elk dorp heeft een toren en een eigen verhaal. Wij luiden de klokken en hopen dat onze rouw de tijd bezwaard. Wie kan de toren – de tijd verslaan? De drie liederen worden aaneengesmeed door solo pianospel met een introductie, twee intermezzi en een coda.

In de toegift De swannen drijven de zwanen tijdloos op de vijver van het bestaan.

 

Johannes Brahms (1833-1897) – Bei dir sind meine Gedanken (1884) / Wir wandelten (1884)

Franz Liszt (1811-1886) – Abenglocken (1874/1876) voor piano solo

Gustav Mahler (1857-1934) – Lieder eines fahrenden Gesellen (1883/1885)

PAUZE

Gabriël Fauré (1845-1924) – Rêve d’amour (1862) / Les pays des rêves (1884) / Après un rêve (1878)

Claude Debussy (1962-1918) – Rêverie voor piano solo (1890)

Claude Debussy (1862-1918) – Deux Romances (1891) Romance / Les cloches

Rixt van der Kooij (1968) – Tiid (2024) / De swannen (2024) duet voor sopraan en bariton

 

Anitra Jellema, sopraan & Berend Eijkhout, bariton & Rixt van der Kooij, piano

 

Zondag 16 maart 2025 – In der Fremde

In dit recital is de hoofdpersoon ver van huis waarbij hij gevoelens van heimwee ondervindt en in een sprookjeswereld belandt. Er wordt gezongen in het Duits, Frans, Noors, Engels en Fries.

De muziekstijl varieert. Gestart wordt met de Duitse romantiek van Robert Schumann. Daarna volgt de nationalistische Noorse romantiek van Edvard Grieg. Vervolgens klinkt de Franse elegante romantische stijl van Charles Gounod. Het Engels nationalisme is vertegenwoordigd door John Ireland en tot slot drie Friese eigentijdse liederen van Rixt van der Kooij.

Geopend wordt met liederen van Robert Schumann uit de Eichendorff cyclus op. 39. Er heerst een vredige, melancholieke stemming waarbij de hoofdpersoon aan thuis en aan zijn vroegere geliefde denkt. De twee pianosolostukken van Edvard Grieg Der einsame Wanderer en Entschwundene Tage komen uit de Lyrisiche Stücke en omlijsten de sprookjesachtige ballade Den Bergtekne waarin de hoofdpersoon betoverd is door de elfendochters en de weg naar huis niet meer terug kan vinden.

In het lied van Charles Gounod Le vallon kijkt de hoofdpersoon terug op zijn leven en vraagt zijn hart terug te keren naar de vallei van zijn jeugd.

Na de pauze komen herinnering aan vroeger boven in de Songs of a Wayfarer van John Ireland. Het piano solo stuk The darkened valley van dezelfde componist is gekozen omdat het een connectie vormt met het eerste lied Memory uit de Songs of a Wayfarer waarin de hoofdpersoon ’s nachts “With silent melancholy” door een donkere vallei loopt.

In de cyclus van drie liederen Ûnderweis wordt het landschap met het leven vergeleken. De hoofdpersoon trekt door een wreed en rotsig landschap en wordt gestoken door de muggen. “Heel de weg over de bergen heb ik jou meegesjouwd en behoed voor de afgrond. Nu ik alleen achterblijf, wil ik het liefst mijn tent opslaan. Ik verdeel mijn geschenken: de tijd, het loon voor alle gedachten, een ster voor als de nacht te donker is, een frisse wind die door jullie hoofden gaat. Mijn kinderen, jullie zullen je eigen wegen gaan, maar ik zal bij jullie zijn.”

Robert Schumann (1810-1856) – In der Fremde / Mondnacht / Schöne Fremde  / In der Fremde 

Edvard Grieg (1843-1907) – Der einsame Wanderer (1886) voor piano solo

Edvard Grieg (1843-1907) – Den Bergtekne (1877/1878)

Edvard Grieg (1843-1907) – Entschwundene Tage (1893) voor piano solo

Charles Gounod (1818-1893) – Le vallon (1840/1842)

PAUZE

John Ireland (1897-1962) – Songs of a Wayfarer (1903/1911)

John Ireland (1897-1962) – The darkened valley (1920) voor piano solo

Rixt van der Kooij (1968) – Ûnderweis (2024/2025)

 

Jussi Lehtipuu, bariton & Rixt van der Kooij, piano

 

Zondag 27 april 2025 – Der Wanderer

De rode draad in dit recital is het voortdurend rondzwerven, vol herinneringen en het uiteindelijk rust vinden. Er wordt gezongen in het Duits, Frans, Engels en Fries. De muziekstijl gaat van Duitse Romantiek naar Engels nationalisme en Fries eigentijdse liederen.

In de liederen van Franz Schubert wordt de onrust van het ‘das Wandern’ prachtig verklankt en vraagt de hoofdpersoon uiteindelijk, moe van alle smart en onrust om de ‘zoete vrede’.

Franz Liszt maakte een pianotranscriptie van het lied Ich weil in tiefer Einsamkeit van Eduard Lassen. In de eenzaamheid worden herinneringen wakker en de vroegere geliefde wordt met een lied begroet. In Le vieux vagabond schildert Franz Liszt een oude man die aan de kant van de weg in een greppel ligt dood te gaan en zijn leven overpeinst.

Na de pauze klinkt de bekende en geliefde cyclus Songs of travel  van Ralph Vaughan Williams. De sfeer gaat van uitbundig groot geluk naar zachte melancholie.  Het openingslied start met “Geef mij het leven waar ik van houd!” en laatste lied eindigt met “Ik ben heuvel op en af gegaan. Ik heb geleefd en liefgehad en sluit nu de deur.”

In de nieuw gecomponeerde cyclus Sykjen van Rixt van der Kooij is de hoofdpersoon op zoek naar doel en zin en dat maakt dat hij nog wel even onderweg is. Hij leest de wegwijzers en ‘s nachts lichten de sterren hem bij. Met één voet in de klei en één voet in de woestijn probeert hij toch de weg te vinden. Hij klimt, maar wordt licht in het hoofd van de hoogte. Geef hem maar de bodem en niet de lucht! Ook woorden behoren in zwart op wit tot rust te komen.

 

Franz Schubert (1797-1828) – Der Wanderer (1816) / Der Wanderer an den Mond (1826) / Wanderers Nachtlied D 768 op. 96 no 3 (1823) / Wanderers Nachtlied D765, op. 4 no 3 (1815)

Franz Liszt (1811-1886) – Ich weil in tiefer Einsamkeit (Eduard Lassen) (1872) voor piano solo

Franz Liszt (1811-1886) – Le vieux vagabond (1848)

PAUZE

Ralph Vaughan Williams (1872-1958) – Songs of Travel (1904)

Rixt van der Kooij (1969) – Sykjen (2025)

 

Sven Weyens, bariton & Rixt van der Kooij, piano

De aanbevelingen van het RIVM worden indien nodig gevolgd. Graag reserveren via info@vocaaldrieluik.nl

___________________________________________________________________

 

 

___________________________________________________________________

 

 

___________________________________________________________________